Zittend bij de Mac (wifi, koffie, broodje ei) overzie ik om 07.30 het stationsplein van Xian en kan niet anders dan instemmen met de slogan van de tent: I’m loving it. Hoewel een enorme rollercoaster en nauwelijks slaap (vannacht voor het eerst 7 uur) stuwt de adrenaline en lol me weer voort. China is een van mijn favoriete bestemmingen. Ik ben vaker in dit enorme land geweest, maar het verandert sneller dan je voor mogelijk houdt. Dat maakt het vak van reisbegeleider ook zo uitdagend en vermoeiend tegelijkertijd.
Tijd is een relatief begrip. Pas een week geleden haal ik samen met gids Betty mijn volle groep op bij de gate. Vanaf dat moment tot het einde over 24 dagen zal ik worden bekogeld met vragen waar ik zeker niet altijd een antwoord op heb: vanaf welke hoek vertrekt de bus, waar kan ik dit het beste kopen, hoe zeg je in het Chinees….waar zijn de toiletten op de Chinese muur, hoe heet deze groente enz. Ik ben een generieke reisbegeleidster, zonder specifieke specialisatie en mondiaal inzetbaar. In Amsterdam, waar ik toch zeker 2 keer per week kom, weet ik ook niet alles, laat staan in zo’n supersnel veranderend land. Zo is het elke keer ook voor mij een avontuur.
Mijn groep is inmiddels gesmeed tot een hechte happy family, waar niemand buiten de boot valt en soms naar mijn smaak zelfs iets te veel samendoet. Avontuurlijk reizen is in de praktijk best een uitdaging. Ook al zit er veel ruimte in het programma, je moet je goed voorbereiden om die vrije tijd ook effectief in te vullen. Een beetje research van te voren helpt ter plekke om je eigen plan te trekken. Niet iedereen heeft bijvoorbeeld een reisgids bij zich en dan wordt het al snel makkelijker om samen met de groep iets te doen. Dat is trouwens ook prima. Er zit deze keer een man bij die nog nooit met een groep heeft gereisd en met lichte tegenzin aan de trip begint omdat zijn vrouw het zo leuk lijkt. Nu, een week later, past hij op de bagage van degenen die gaan koffiedrinken en is mijn grootste hulp. Angst voor een vreemde omgeving en voor groepen speelt in het begin vaak een rol, maar verdwijnt meestal snel. Een week in stedelijk China en de hele groep eet met stokjes en vraagt niet of nauwelijks meer wat er op tafel staat. Iedereen vindt de meeste Chinezen behulpzaam, vriendelijk en aardig en is onder de indruk van het moderne, schone en spetterende China. Missie geslaagd.
Beijing is overvol, bruisend en dynamisch. En veel regen, juli is regenseizoen, dan komt het met bakken uit de hemel: heet, vochtig en nat. We hedden deze keer mazzel, tijdens onze trip naar de muur wordt een deel gesloten maar blijft een ander stuk gelukkig open – in de mist, maar wel beloopbaar. Achteraf zijn we helemaal spekkopers: de volgende twee dagen worden alle stukken van de muur rond Beijing gesloten en dat is echt zuur als je maar een kans hebt om dit beroemde bouwwerk te zien.
Bij de grote
toeristische attracties in Beijing als het Zomerpaleis en de Verboden Stad loop
je letterlijk over de hoofden en paraplu’s. Het Chinese toerisme is zo sterk in
opkomst dat wij westerlingen wegvallen in de aantallen.
Gevolg is dat je voortdurend op de foto wordt gezet – stiekem of op verzoek.
Altijd leuk, zeker bij een hele schoolklas die stralend met je op de kiek wil.
Laatste dag Beijing gaat iedereen zelf op pad en breng ik de
dag door met collega Karien die een paar dagen tussen twee groepen vrij heeft. Ze
brengt me up to date over laatste nieuwtjes van de Transsiberië express (mijn
volgende reis) en we gaan op zoek naar plekken in de stad die we kunnen aanraden, deze keer de antiekmarkt en de Pearl Market. In dat laatste gigantische warenhuis
helpen we een enthousiaste Amerikaanse een karaoke microfoon te kopen. Yeah, I like it!
Je komt tijd tekort in Beijing. Bekende sites zoals het Zomerpaleis zijn overvol en tijdrovend. In plaats daarvan kun je ook hierheen:
Na 4 dagen Beijing zijn we het allemaal wel zat, overal vol, metro’s, restaurants, musea waar je mensen kunt kwijtraken. We nemen afscheid van supergids Betty bij de nachttrein naar Pingyao: inchecken, security, treinwagons die maar kort stoppen en waar je in no time moet instappen. Met de jonge mannen uit de groep een ijzersterk systeem opgezet voor de logistiek van koffers in en uit de treinen. Loopt op rolletjes.
Pingyao is een prachtige kleine stad met beschermde status, eigenlijk een soort openluchtmuseum. Excursie geregeld naar de court yard waar films als Raise the Red Lantern zijn opgenomen. Na afloop een heerlijke massage in het prachtige authentieke hotel voordat we weer verder gaan met de nachttrein naar Xian.
Fietsen over de stadsmuur is een van de attracties - althans voor Nederlanders - in Xian, ook bij 39 graden. De sportieve types in de groep maken er meteen een wedstrijd van. Met knalrode koppen staan ze hijgend bij de eindstreep. De rest komt er rustig achteraan. s ’Avonds naar de moslimwijk. Gisteren meteen naar een van de hoogtepunten van de hele reis: het Terra Cotta leger, elke keer weer geweldig om te zien. Aansluitend een theeceremonie. Goed geregeld door nieuwe gids Bruce, lekker ding waar alle vrouwen in de groep voor vallen. Gisteravond met een groot deel van de groep op stap naar een buitenwijk.
Na de waterorgelshow waar heel weinig toeristen rondlopen, vallen we een restaurant binnen met de lieflijke naam: first noodle under the sun. Meteen wordt een groep van een grote tafel weggestuurd zodat wij met 12 kunnen zitten. In plaats van boos, gaan die weggestuurde Chinezen ons helpen met chinglish (chinees engels) en bestellen we in no time gerechten en natuurlijk bier. Na afloop moeten we allemaal - dus 12x - iets in het gastenboek schrijven, als bewijs dat we zijn geweest. Mooi.
China is als land weer 10 stappen vooruit in vergelijking met 2 jaar geleden. Vanuit Xian, de stad van het Terra Cotta leger, nemen we de bullet train (TGV) naar Chengdu, de stad van de Panda’s. 3,5 ipv 10 uur reistijd en een prachtige tocht door de bergen. ‘Sjiek de friemel’ zouden wij thuis zeggen. Het station van de bullet train lijkt op een vliegveld, grote aankomsthal, check van bagage, 32 gates die leiden naar evenzoveel strak witte treinen die alle richtingen uitgaan. Dit is het grootste treinstation voor hogesnelheidstreinen in China. Indrukwekkend. Je ziet overal in het landschap nieuwe trajecten op hoge pilaren in aanbouw. Ook enorm lange tunnels dwars door hooggebergte. Op weg naar de Panda’s. In zit nu 1 uur in de trein en het gebergte wordt steeds hoger. Nieuwe avonturen voor volgend verslag. Op de 30 Pandaberen komen duizenden mensen af dus het zal wel dringen worden. 🐼
Rondreis China
Duur: 24 dagen
Reisperiode april - november
lees het vervolg van deze reis: over Panda's en Hotpot
Google en Whatsapp werken alleen via een VPN die je in NL moet installeren
. Gratis is bijv NordVPN
Neem goede wandelschoenen en vochtopnemende kleren
mee
Travel light, maar wel met een compacte (e) reisgids
voor je vrije tijd
Travel light met flexibele tas
:
in de treinen is grote bagage heel onhandig