Japan, alle hondjes dragen een jurk

In elke Japanse stad vind je ze wel, een poezencafé, of Rabbit café met namen als Mimi. Ook bevers hebben hier een eigen aaiplekje. De cafe’s functioneren niet - zoals bij ons- als opvang voor zwerfkatten, dit gaat heel anders. Je betaalt om binnen te komen, vaak in een ‘gewoon’ appartement op de tweede of derde verdieping of in de kelder. Daar wonen dan een stuk of 10 tot op het bot verwende poezen met hun eigen speeltjes, kussens, krabpalen en gastenboek. Bij binnenkomst gaat de teller tikken, elke tien minuten komt er weer een paar euro bij. Mannen en vrouwen, vaak jong, verdringen zich om een poes te mogen aaien, voeren of fotograferen. Elk dier gedraagt zich als een Queen of Sheba. Zelfde concept is er voor konijnen, bevers (?) puppy’s en andere kleine dieren.

Nu we het over konijnen hebben. Dat Nijntje beroemd is in Japan, dat weet iedereen, maar hoe beroemd? Ik sta versteld van de Miffy winkels, want zo heet Nijntje hier en wat er allemaal wordt verkocht. Een eigen magazine Bruna Times, een reisgids naar Nederland en Vlaanderen, terug naar de mooiste plekjes en roots van het geliefde konijn. En verder alles wat je maar kan bedenken met het logo erop. Boekjes, poppen, schorten, koekjes, koffie, pannen, eetstokjes enz enz. Volwassen mannen vinden het geen enkel bezwaar om dan met een Miffy tas  rond te sjouwen. 

Elke zondag komen dierenliefhebbers oa naar het Yoyogi park in Tokio om hun liefste bezit te showen aan iedereen die maar langskomt. Bewonderaars zijn er genoeg voor de schattige egel of het getoupeerde konijn. Het zijn vaak eenzame mensen die op deze manier toch contact leggen met anderen. Ook zie je op straat veel aangeklede hondjes in wandelwagens of draagzakken want o wee als de pootjes vuil zouden worden.

Een bezoek waard zijn de vele ‘dierenwinkels’ met dierenbenodigdheden maar vooral heel veel parafernalia. Alles in het teken van de hond of kat, van ondergoed tot sierraden, van deurknoppen tot T-shirts. 

Ja en dan hebben we nog de categorie robotdieren. Schattige knuffelbeesten die in huis achter je aanrollen. Je hebt ze in verschillende kleuren en met steeds nieuwe outfits. Ook is het heel populair om met een groot knuffeldier (een man verkleed als gigantische pop) op de foto te gaan. Ongelogen waar, ik zag hele rijen van serieuze jonge mannen net uit hun werk met donkerblauw pak en aktetas die tegen betaling een knuffel en een foto kregen van dit ‘dier’. 

Pokemon is alive and kicking in Japan, net als heel veel knuffedieren die je aan je tas hangt of uit ‘de muur’ trekt bij de vele speelhallen in de steden. Social media wordt geplaagd met een constante stroom van filmpjes en foto’s van huisdieren. Zo plaatst een Japanse gids waar ik mee werk bijna dagelijks iets over haar kat. En in deze gewone stadsbus is het volkomen normaal dat de buschauffeur rondrijdt in een echte poezenbus. Ik zie het in Nederland nog niet zo snel gebeuren. Overigens is het eten van dieren hier weer helemaal niet taboe. Als vegetariër heb je het echt niet makkelijk, vlees en vis vormen een essentieel onderdeel van de maaltijden. Japan is anders, zeker weten. 

Koop: reisgidsen Japan

Beste reistijd: Voor en najaar

Lees: Landinformatie Japan