BAM, die andere Trans-Siberie Expres

In een ontbijtcafe in Novaya Chara blik ik terug op de eerste week langs de BAM: de Baikal Amour Magistral, naam van de Russische spoorlijn die ver boven de Transsiberië expres loopt. Het is een ongelofelijke reis langs plekken waar haast niemand komt. In de trein zien we slechts twee verdwaalde toeristen uit de Baltische landen, verder zijn wij de enige buitenlanders die dit treintraject volgen. Alle andere passagiers zijn gewone Russen die zich verplaatsen.

Wat een avontuur. Ik reis onder de bezielde leiding van Edwin Trommelen, documentairemaker, Slavist en schrijver van een boek over de BAM. Samen met een groep van 9 geïnteresseerden reizen we zijn boek achterna. We stappen uit bij belangrijke mijlpalen langs het spoor, spreken met BAM-bouwers (het traject van ongeveer 4000 kilometer werd tussen 1974 en 1985) gebouwd en bekijken BAM treinen. Op menig perron worden we opgewacht door een van de personages uit het boek en dat maakt deze reis extra bijzonder.

Je snapt het al, er zijn veel treinfanaten onder ons. Qua gezelschap is het even wennen. Meestal zijn de vrouwen bij een rondreis in de meerderheid, maar hoe primitiever de reis, hoe meer mannen. Dat was bij mijn reis langs de Zijderoute al zo, maar nu helemaal, we reizen met 7 mannen en 3 vrouwen. En het zijn ook nog eens mannen van een bepaald slag, nml technisch én in treinen geïnteresseerd. Ik geloof niet dat er iemand thuis een railtje op zolder heeft liggen maar zou er bij sommigen ook niet vreemd van opkijken.Gelukkig zit er een vrouw bij die zo mijn oudere zus had kunnen zijn, met mijn directheid in het kwadraat, dus we houden ons staande.

Het programma is vol, eigenlijk te vol, je sleept met je bagage in en uit een trein, Wij vrouwen hebben natuurlijk veel te veel bij ons, zeker vergeleken bij de mannen die per week 1 broek hebben en ook niet al te veel variatie in shirts:-) Het is hier zomers warm en voornamelijk droog, al onze warme kledingstukken en regenkleding hadden thuis kunnen blijven. Galanterie is niet besteed aan de Nederlandse man, dus ik sjouw wat af.

Zodra we uit de trein stappen wacht ons een programma, meestal heb je 1 uur om je even op te frissen en dan gaan we op pad. Het is fantastisch, rondleidingen door burgemeesters van vergeten dorpjes, musea met vergeelde herinneringen aan toen, boottochten over het Baikalmeer en zwemmen in afgelegen poeltjes. Kortom, tegen de tijd dat we aan de Stille oceaan zijn kun je ons wel oprapen. Dadelijk gaan we weer 12 uur de trein in, hoewel je met 4 man in een krappe coupe zit kom je toch toe aan lezen van een boekje of gewoon ff slapen op het hagelwitte beddengoed dat over een wat smoezelig dekbed wordt getrokken.

We zijn nu op een kwart van het treintraject maar qua tijdzone al ter hoogte van Tokyo. Moskou is letterlijk en figuurlijk ver weg. De mensen hier leven een simpel leven, de natuur in, eigen groetentuintjes en de jacht. Lange trekkingen met de familie, zwemmen in je onderbroek. Alles bovenop een laag permafrost, die al op een halve meter diepte begint.

Je kunt deze reis maar drie maanden per jaar doen, in oktober begint de sneeuw en de kou die tot mei aanhoudt. Na een korte lente explodeert de natuur met bessen, paddenstoelen, alle soorten groenten en fruit. En dan is het inmaken geblazen en weer de winter in.

Rondreis Noord- Siberie met de BAM
Start Krasnoyarsk, eindpunt Chabarovsk
Beste reistijd: mei- september
Lezen: Edwin Trommelen: Het rijk van de BAM, mijn reis met die andere Trans-Siberië Express
Travel light, je sjouwt je rot. Russische stations hebben geen liften of roltrappen
Zorg voor flexibele bagage, de opslagruimte in de coupe is beperkt
In elke trein krijg je gratis heet water. Neem thee, koffiezakjes of bouillon mee en een ruime beker