Echt avontuur langs de Zijderoute

De Zijderoute, een tocht in het spoor van Marco Polo langs voormalige Sovjet republieken die grenzen aan explosieve gebieden in Pakistan en Afghanistan. Niets is hier wat het lijkt en zeker niet de wereld vooraf bezien met het Nederlandse oog. Daar waar je verwacht dat deze onbekende landen met radicale invloeden uit de regio tijdens de Ramadan in gesluierde slaaptoestand verkeren, zie ik vrolijk geklede dames in jurken, soms lang, soms met 'legging', soms kort, meestal kleurrijk, met verschillende hoofddeksels: van exotische hoedjes tot blootshoofds of sjaal of strik. Toegegeven, in Kirgizië verschijnen de eerste gesluierde moslima's, maar nog steeds in prachtige kleurcombinaties in plaats van zwart. Wel zijn dat jammergenoeg de vrouwen die niet groeten. Dat geldt echter niet voor 98% van de rest van de bevolking.

Nog nooit zo vaak zo enthousiast begroet tijdens een reis. Mensen zijn enorm aardig. In het totalitaire en wereldvreemde Turkmenistan (vreemdste land tot nu toe op mijn lijst) tot het supervriendelijke en mooie maar eveneens totalitaire Oezbekistan. De bevolking van beide landen is bijna 100% moslim, maar uitgesproken uitingen zijn hier verboden, dus geen oproep tot gebed of gesluierde vrouwen. In de cowboystaat Kirgizië verandert dat meteen hoewel de schijnbare moderniteit slechts oppervlakkig is. Een paar jaar geleden nog werden hier heel wat mensen afgeslacht bij etnische twisten. Op straat zie je dure westerse auto's, maar ook jonge mannen die achter een Mercedes Benz op een uitgerold matje neerbuigen.

Eenmaal buiten de stad ben je terug in tijdloze steppencultuur. Cowboys te paard, kuddes paarden langs de doorgaande weg, zomertenten in het groen. In dit land slapen we bij de mensen thuis en dat is een belevenis, het aantal kitsch-elementen in de inrichting is weergaloos. Fantastisch gedecoreerde serviezen en lampen, schilderijen en snuisterijen. Vanaf morgen overnachten we in yurts, vilten tenten die zomers op een bergweide worden opgezet. Vanavond echter slaap ik nog in het echtelijk bed van de eigenaren van deze B&B, die zelf in het buurhuis bivakkeren. De scenery is adembenemend. Als je bedenkt hoeveel toestanden het geeft bij de uitgebreide grenscontroles om überhaupt in deze streken te geraken, dan prijs ik me zeer gelukkig dat ik hier mag rondkijken.

De groepsreis is vanuit Nederland top geregeld met precies een goede mix tussen zelf iets doen en samen met de kleine groep. Als individu is het bijna ondoenlijk om hier te reizen. Taalproblemen, slechte wegen, gedoe met visa, hitte, weinig toeristische infrastructuur. Wij zijn tot nu de enige buitenlanders in Kirgizië. In Turkmenistan was er nog een groep Fransen en in Oezbekistan ietsje meer nationaliteiten maar als het 200 toeristen waren is het veel.
Mijn miniprintertje waarmee ik direct printjes kan maken vanaf mijn telefoon doet wonderen. Mensen zijn echt blij met een fotootje en het is ook een mooi contactmoment, met hulp van de gids. Ook de kaarten van Nederlandse bollenvelden vinden gretig aftrek.

De groep is prima en klein met 9 mensen. Gisteravond voor het eerst op hoogte geslapen en een trui aangetrokken. Heerlijk. De hitte was tot nu enorm. Wel droge hitte gelukkig maar een monument bezichtigen met 40 graden hakt er toch in. De komende nachten in de bergen wordt het rustig slapen en daar zijn we allemaal wel aan toen. Tot Kirgizië hadden we elke dag WiFi maar dat is nu over. Ik weet niet wanneer ik deze mail kan sturen maar door het ontbreken van WiFi had ik wel opeens de tijd om te schrijven.

Verstuurd last minute via enige café onderweg met WiFi.

Rondreis Zijderoute
Duur 23 dagen
Turkmenistan, Oezbezikstan, Kirgizie en China
Beste reistijd: mei - september
Neem een powerbank mee voor opladen in de yurt